Wróciłam z Jędrkiem z tygodniowego turnusu w Czarnym Lesie. Jestem bardzo bardzo zadowolona. Jędrek był cudny. I fajnie się zachowywał i pięknie pracował. Choć nie zawsze było łatwo i przyjemnie. Np. gdy Szymon ćwiczył z nim pokonywanie różnych jego nadwrażliwości i fobii bywało, że Jędrek beczał przez całe zajęcia. Ale jak przyjemnie było, gdy udawało mu się pokonać swoje słabości, gdy jeszcze kwękał, ale sam wyciągał rękę do czegoś przed czym się wcześniej wzbraniał. Coś na zasadzie "i chciałabym, i boję się". Szymon znalazł też dobry sposób na Jędrka, który pomagał Jędrkowi się uspokoić i wytrwać. Po prostu razem liczyli do iluś (do 5, do 10).
U Asi Jędrek ćwiczył głównie artykulację (płynne wyraźne powtarzanie) i samodzielne pisanie samogłosek: U i O. Powiem szczerze, parę razy miałam łzy w oczach ze wzruszenia. Gdy słuchałam jak pięknie mówił (u Asi szczególnie się stara) albo gdy widziałam jak sam pisze U lub O, skupiony, zapatrzony w kartkę, bez najmniejszych protestów. Gdy będę miała nagranie, umieszczę.
W ogóle Jędruś był w bardzo dobrym humorze i formie. Nawet na Weronice pięknie ćwiczył i robił takie ćwiczenia, na które zazwyczaj nie miał ochoty.
Bardzo mnie ten turnus doładował energetycznie. Dodał mi i wiary w moje dziecko, i sił do pracy. Tego nam było trzeba :)
sobota, 25 czerwca 2011
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Masz prawo do szczęścia.
Mam wrażenie, że w mojej poprzedniej notatce nie zawarłam tego, co chciałam. Ledwo musnęłam temat. Nie chciałam by była to notatka-reklama ...
-
Cytat: mama_blanki w Dzisiaj o 12:56:29 nie wiem, skąd takie niedowierzanie w niektórych wypowiedziach, [...] tylko trzeba z dzieckiem s...
-
Weszłam na bloga Jędrka, żeby zamieścić nowy apel i aż się zdziwiłam, że nie pisałam ponad 2 lata, w zasadzie dwa i pół roku bez słowa. Szcz...
-
Ta notatka jest dla ludzi, którzy mogą się czuć jak ja, czyli mieć depresję. Może komuś pomoże. Podzielę się moją historią, choć jest bardz...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz