Wczoraj czytałam bloga Andzi. To był swego czasu bardzo znany blog - blog roku 2010. Ania walczyła z rakiem. Walczyła dzielnie. Zmarła, ale myślę, że nie przegrała.
Różni są ludzie. Ja jestem z tych, co niechętnie zanurzają się w rejony nieznane i trudne. Póki mnie problem nie dotyczy, to raczej od niego uciekam - dlatego też min. nie czytam blogów o cudzych nieszczęściach. Mój organizm się przed tym broni. Bardzo to egoistyczne i tchórzliwe.
Ależ ten blog dał mi do myślenia. Może człowiek powinien co nie raz stanąć wobec cudzych poważnych problemów co by mógł łatwiej zauważyć siebie i drugiego człowieka. W nasze osobiste problemy jesteśmy tak uwikłani, dochodzi tyle emocji, że niełatwo nam znaleźć dobrą perspektywę widzenia.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Na skraju... niestety nie lasu
Strasznie dawno tu nie pisałam. Prawie już zapomniałam jak to robić. Trudny to rok. Od ubiegłego roku szkolnego Jędrek ma nową panią terap...
-
Cytat: mama_blanki w Dzisiaj o 12:56:29 nie wiem, skąd takie niedowierzanie w niektórych wypowiedziach, [...] tylko trzeba z dzieckiem s...
-
Kłopoty ze skórą Jędrka trwają. Mimo diety raz jest lepiej raz gorzej. Dziś otrzymaliśmy wyniki badań. Wyszło, że Jędrek ma helikobakter, ch...
-
To będzie bardzo trudna notatka. Notatka podsumowująco-rozliczająca naszą dotychczasową terapię. Czuję się w obowiązku o tym napisać bo wiem...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz