Jędrek wychodzi wczoraj z przedszkola. Tata podpowiada mu, by się pożegnał, więc on cicho duka do wi-dze-nia. Pani Basia: "Dzieci, cichutko. Jędrek chce się z wami pożegnać". Dzieci milkną. Jędrek głośno i wyraźnie starając się łaczyć mówi: Do wiidzeeniaa. Dzieci entuzjastycznie go żegnają każdy od siebie wołając: "cześć Jędruś" itd. My rodzice wymiękamy. Takie chwile są bezcenne i poraz kolejny chylimy czoła przed naszym przedszkolem i paniami, które potrafiły nauczyć dzieci takiej tolerancji i sympatii dla Jędrka.
Szkoda, że nie możemy wydłużyć przedszkola z tymi paniami i tą grupą.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
W teatrze
Wczoraj byłam z Jędrkiem w teatrze. Dostałam zaproszenie na "W pustyni i w puszczy 3" i postanowiłam zaryzykować. Nasze ostatnie w...
-
Pierwsza notatka na nowym blogu, tzn. blog ten sam, ale musieliśmy go przenieść na inny serwis. Notatka będzie o zmianach. O tym, że po raz...
-
Pół roku czekaliśmy, by móc poleczyć Jędrkowi zęby. Pod znieczuleniem ogólnym bo inaczej się nie da. Wcześniej miał leczone zęby w ten sposó...
-
Żeby Was nie zmylił tytuł postu. Tak mi się po prostu przypomniał tytuł czarnej winylowej płyty o takim właśnie tytule wydanej przez Tonpres...
Pięknie, Jędrek to bystrzak na całego, a Paniom z przedszkola należą się ukłony.
OdpowiedzUsuńAleż to piękne! Też wymiękam:o)
OdpowiedzUsuńA Paniom - BRAWO!
SUper ;) Brawo brawo brawo :)
OdpowiedzUsuńtak wiele zalezy od dobrych pedagogów i od rodziców... Junior w poprzedniej szkole miał fantastyczną panią i dzieciaki wrażliwe, dobre...
OdpowiedzUsuńnowa szkoła, typowy moloch, agresja uczniów i obojetność nauczycieli. Szkoda... Jednak ten zawód powinien byc powołaniem.